çok seviyordum dexter'ı. hem de çok. dizinin jeneriğinin nefes kesici tasarımından (digital kitchen tasarlamış tadından yenmiyor), izleyicinin ruhunun karanlıklarına uzanan senaryosuna, görüntü yönetimine kadar her detaydan memnundum. Dün geceki bölümüne kadar. Ta ki dexter, uyuşturucu bağımlısı "body"si ile içsel bir bağlantı kurup, annesinin cinayetini de rüyasında görünceye kadar. Karanlık yüzünü izleyiciye bir "excuse" aracılığı ile açıklayıncaya kadar. Yapma dex, lutfen ben seni sırların, eksiklerin, karanlığın, sıradan olmayan bütün özelliklerinle seviyorum!
Bazı şeyler gizli ve gizemli kalmalı. Büyü bozuldu mu bir defa ne eski tadı kalıyor ne heyecanı... şimdi dexter la ilişkimizin bundan sonraki bölümleri nasıl olacak bilemiyorum ağzımdaki bu buruk tadla bekliyorum bir sonraki buluşmayı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder